闻如是。一时佛在王舍国竹园中。与大比丘众千二百五十人俱。
尔时有誓心长者子名私呵昧。与五百弟子俱出王舍大国。欲到竹园中。未至遥见佛经行。身色光明无央数变。非世俗所可闻见。五百弟子自相与语赞叹言。佛端正无比威神乃尔。以何因缘。于世有是。作何等行。积何功德。能得是身。当往问之。五百弟子皆以恭敬意。战栗肃然衣毛起竖。前为佛作礼却住一面。私呵昧便前白佛言。佛身乃尔非世所见。何因致是。本行何等积何功德。佛问私呵昧言。若见何等。言佛身乃尔非世所见。私呵昧便于佛前。而说偈言。
佛言。善哉善哉。私呵昧。所问甚深甚深。多所忧念。多所安隐。诸天及人愍伤十方欲使度脱。起诸菩萨大士意。皆令精进。佛告私呵昧言。我为汝说之。谛听谛受。私呵昧。即言。受教。佛言。若有善男子善女人。当行六事。未起菩萨意便起求。何等。六一者依佛住。二者入正道不复还。三者内意自晓了。四者得善知识因自依。五者常有大愿。六者无怯弱心不厌智慧。是为六。佛尔时说偈言。
私呵昧白佛言。以起意者。为有几意喜。佛言。以起菩萨意者。有六意喜。何等为六。一者以得喜意不离佛。二者受决语入正道。三者作医王主治人生老病死。四者我作将从生死脱人于五道。五者我作海中大船师主。度脱海流人。六者我在冥中作大明主破坏愚痴。是为六意喜。佛尔时说偈言。
私呵昧白佛言。以何喜意。为有几功德休息。佛言。以起菩萨意者。有六事身意得休息。何等为六。一者以得从地狱禽兽饿鬼勤苦脱出。身意得休息。二者以得脱于八难处。三者以得脱谛。不复入九十六种道。四者以得度应仪各佛法。五者以得在第一法器不复转。六者以住佛严教不断佛道。是为六功德休息。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言。起菩萨意者。当复行何等法所可作者。佛言。起菩萨意者。当向行六事。何等为六。一者当行布施。二者当持戒。三者当忍辱。四者当精进。五者当一心。六者当行智慧。是为六事行。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言。菩萨欲得无所从生法忍。当何以致之。佛言。菩萨有六事行。疾得无所从生法忍。何等为六。一者不计有身。二者不计有人。三者不计有寿。四者不计有形。五者不计无有。六者不计常有。是为六事行。菩萨从是疾得无所从生法忍。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言。菩萨大士。已得无所从生法忍。用几事得一切智。佛言。菩萨大士已得无所从生法忍。有六事得一切智。何等为六。一者得身力。二者得口力。三者得意力。四者得神足力。五者得道力。六者得慧力。私呵昧白佛言。何等为身力。佛言。身力者。牢强如金刚无瑕秽。火不能烧。刀不能断。一切人无能动摇者。是为身力。何等口力。佛言。口力者。有六种声如来口所说声。能遍三千大千日月。是为口力。何等意力佛言。意力者。悉使百千亿魔来不能动摇佛一毛。是为意力。何等为神足力。佛言。神足力者。持一足指能震动三千大千日月。其中人民无有惊怖者。是为神足力。何等为道力。佛言。道力者。十方诸佛为一切人说经法。中无空缺各得其所是为道力。何等为慧力。佛言。慧力者。一切人意所知行所知念可知念。脱知以一时悉合会。弹指顷持智慧。所可知所可见所可学。皆悉知见觉。是为慧力。已得无所从生法忍菩萨大士。以是六事得一切智。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言已成一切智。如来无所著正真觉。用几法住。佛言成一切智童孺如来。用六法住。何等为六。一者佛十种力。二者四无所畏。三者佛十八法不共。四者有大哀。五者一切无能见佛顶者。六者有三十二大人之相。是为六法住。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言。已得一切智。如来无所著正真觉。用几法灭度。佛言。已得一切智童孺如来。用六法灭度。何等为六灭度。时童孺如来便留五分灭度。何等为五。一者戒身。二者定身。三者智慧身。四者度脱身。五者度脱示现身。是为留五分不灭。愍伤一切人故灭度。时童孺如来以无央数事。赞叹称誉比丘僧功德。令人布施。哀愍一切人故灭度。时童孺如来因散身骨。令如芥子。哀伤一切人故灭度。时童孺如来为诸菩萨。说我所以索无上正真道者。但用愍伤一切人故灭度。时童孺如来用十方人故。因说十二部经。令一切人各得其所。何等十二。一者闻经。二者说经。三者听经。四者分别经。五者现经。六者譬喻经。七者所说经。八者生经。九者方等经。十者无比法经。十一者章句经。十二者行经。是为十二部经。哀护一切人故灭度。时如来因广说四自归。何等为四。一者但取要不取识。二者但取法不取识。三者但取慧不取形。四者但取正不取说。是为四自归。已得一切智童孺如来以是六法灭度。佛尔时便说偈言。
尔时私呵昧童孺。便于佛前说偈言。
私呵昧白佛言。如来灭度后。有几功德非应仪各佛所能及。佛言。童孺如来灭度后。有六功德非应仪各佛所及也。何等为六。一者如来灭讫后。舍利得供养。诸天龙鬼神。质谅神。执乐神。金鸟神。似人形神。胸臆行神。人非人皆来供养舍利。为作礼无有极。二者如来灭讫后。人皆从三界。得出欲界色界无色界。三者如来灭讫后。四辈弟子行福供养比丘僧。四者如来灭讫后。十二部经悉遍布阎浮提内。五者如来灭讫后。若边地及诸大国。不解经法无义理处。及诸外道法于其中当兴盛。六者如来灭讫后。若有人闻佛所行佛神足佛变化佛智慧。多起爱。清净恭敬起意。从是因缘。得生天上人中受福。是六功德非应仪各佛所能及。佛尔时便说偈言。
私呵昧白佛言。云何无上正真道为谛。佛言。有六法为谛。何等为六。一者眼离色是为谛。耳鼻口身意离色是为谛。佛尔时便说偈言。
尔时私呵昧。便于佛前说偈言。
佛尔时便为私呵昧童孺。说偈言。
私呵昧白佛言。是曹辈非法器人。我当为作法器。唯愿佛授吾决。便于佛前说偈言。
佛告私呵昧童孺言。过去诸佛皆授若决已。我今亦当复授若决。今现在无央数国土诸佛转法轮者。是诸佛皆复授若决已。私呵昧童孺。从佛闻所授决。便大欢喜。即住虚空。去地百四十丈。从上下来。以头面着佛足。为佛作礼。时五百弟子见大变化。便于佛前说偈言。
佛尔时便为五百弟子。说偈言。
尔时五百弟子。闻佛授与决。皆大欢喜。即住虚空中去地二十丈。从上来下为佛作礼。白佛言。我等私呵昧。云何得封拜。佛尔时便笑。无央数色色各异从佛口出。光照无央数佛国。还绕身三匝于顶上便不见。尔时阿难从坐起正衣服。右膝着地叉手头面着佛足白佛言。佛何因缘笑。既笑当有意。佛尔时便为阿难说偈言。
尔时五百弟子。于佛前赞叹佛说偈言。
佛尔时五百弟子。说偈言。
尔时阿难白佛言。是经名为何等。当云何奉行之。佛语阿难。是经名菩萨道树经。若当讽诵持之。阿难白佛言。何因名为菩萨道树经。佛语阿难。譬如种树稍稍生芽后生茎节枝叶花实。如是阿难。于是经初发意菩萨。便得喜。从喜身意得休息。具足六度无极行变谋明德。便得无所从生法忍。具足一切智慧。转于法轮乃至灭度。便分布舍利住后后法用。是故阿难。是名菩萨道树经。
佛说已。私呵昧童孺及五百弟子。诸比丘僧及天人龙鬼资谅神。闻经皆大欢喜。前以头面着地。为佛作礼而去。