尔时魔王见彼一切所有魔众。各与眷属归依如来。是时魔王转加瞋怒过于前量。惊怖迷乱举声悲泣说如是偈。
我失胜威德 无复有见助
沙门胜神通 夺我魔境界
应更勤方便 思后时所作
斫断莲华根 令众散诸方
莲华根断已 令大众迷乱
若众迷乱已 此我后愿力
尔时魔王说是偈已。如所思惟犹如疾风从空而下。至彼莲华所现之街。即便前进欲拔莲华。以佛力故尚不能触。何况侵拔。既不能拔。复欲擿彼莲华之叶及损华台又不能损。即欲举手遥拍彼华。是时魔王见彼莲华如电如影。虽对眼根不可损触。尔时魔王尽其神力如其所作。于彼莲华竟不能损。复欲惊动一切大众。即出高大可畏之声。声亦不出。复现威猛。以大力势即举两手。欲拍大地令地震动。是时大地犹如虚空。乃至不可以手摩触。况能令动。是时魔王见此大地不可得触。复生是念。今此大会所有众生。我当打之令使心乱。作是念时。乃至不见有一众生可得可触。况能加逼。以佛力故有如是相。是时魔王转加忧恼。遍身掉动如大风树。发声㘁哭悲恨流泪。遍观四方说如是偈。
沙门以幻力 普摄诸世间
令我心昏醉 迷乱一念顷
境界功德力 此是我所有
彼以幻力故 一切侵夺尽
我今被所弃 宜速还自宫
乃至若不去 复及我寿命
尔时魔王即欲还宫。虽生是念复不能去。转加惊哭。复作是念。我今于此神通尽也。为复瞿昙自在力也。莫复于彼怨家之前令我命尽。复作是念。我今可隐出此娑婆佛刹之外。宁死于彼。莫令于此佛刹有一众生见我死者。作是念时乃至不能离此方维。况能隐去。即时自见被五系缚。转复惊瞋高声悲哭。复作是言。呵哉爱子及诸亲属不复可见。
尔时有魔名曰智声。即自变身作转轮王形。向彼魔王说如是偈。
汝意何故忧 㘁叫生悲恼
世间最上者 如来为上上
佛为无所畏 宜速求归依
救护诸世间 如灯照诸趣
归依恃怙者 毕竟脱三苦
若亲近如来 当得寂灭乐
尔时魔王作如是念。若我用彼智声语者。沙门瞿昙应当归依。我此系缚应得解脱。是时魔王随佛方面。曲躬合掌作如是言。南无无上人中丈夫。佛能解脱老病死者。我今归依。是时魔王以偈颂曰。
此缚甚险大可怖 我速归依求善逝
归依如来得解脱 今始归依第一众
我以痴盲瞋正觉 所造过失为最极
今依汝语故忏悔 置汝现前以为证
尔时魔王用彼智声善丈夫语。即于佛前归依世尊。应时自见身缚解脱。既解脱已。复念。欲还魔所住宫。即自见身复五系缚。于此众中无能去处。即时还复归依如来。生此念时。即于佛边复得解脱。作念欲去即见系缚。生念欲住即见解脱。如是如是乃至七遍。系缚解脱魔王自知。无所能为。便于佛边默然安坐。