尔时舍利弗,踊跃欢喜,即起合掌瞻仰尊颜,而白佛言:“今从世尊闻此法音,心怀踊跃得未曾有。所以者何?我昔从佛闻如是法,见诸菩萨受记作佛,而我等不预斯事,甚自感伤,失于如来无量知见。世尊!我尝独处山林树下,若坐、若行每作是念:“我等同入法性,云何如来以小乘法而见济度?是我等咎,非世尊也。”所以者何?若我等待说所因成就阿耨多罗三藐三菩提者,必以大乘而得度脱。然我等不解方便随宜所说,初闻佛法遇便信受,思惟取证。世尊!我从昔来终日竟夜每自克责,而今从佛闻所未闻未曾有法,断诸疑悔,身意泰然快得安隐,今日乃知真是佛子,从佛口生、从法化生,得佛法分。”
尔时舍利弗,欲重宣此义而说偈言:
我闻是法音,得所未曾有;
心怀大欢喜,疑网皆已除。
昔来蒙佛教,不失于大乘;
佛音甚希有,能除众生恼。
我已得漏尽,闻亦除忧恼;
我处于山谷,或在林树下,
若坐若经行,常思惟是事;
呜呼深自责,云何而自欺?
我等亦佛子,同入无漏法,
不能于未来,演说无上道。
金色三十二,十力诸解脱,
同共一法中,而不得此事。
八十种妙好,十八不共法;
如是等功德,而我皆已失。
我独经行时,见佛在大众,
名闻满十方,广饶益众生。
自惟失此利,我为自欺诳,
我常于日夜,每思惟是事。
欲以问世尊,为失为不失?
我常见世尊,称赞诸菩萨,
以是于日夜,筹量如此事。
今闻佛音声,随宜而说法,
无漏难思议,令众至道场。
我本着邪见,为诸梵志师,
世尊知我心,拔邪说涅槃;
我悉除邪见,于空法得证。
尔时心自谓,得至于灭度;
而今乃自觉,非是实灭度。
若得作佛时,具三十二相;
天人夜叉众,龙神等恭敬,
是时乃可谓,永尽灭无余;
佛于大众中,说我当作佛;
闻如是法音,疑悔悉已除。
初闻佛所说,心中大惊疑,
将非魔作佛,恼乱我心耶?
佛以种种缘,譬喻巧言说,
其心安如海,我闻疑网断。
佛说过去世,无量灭度佛,
安住方便中,亦皆说是法;
现在未来佛,其数无有量,
亦以诸方便,演说如是法。
如今者世尊,从生及出家,
得道转法轮,亦以方便说;
世尊说实道,波旬无此事,
以是我定知,非是魔作佛;
我堕疑网故,谓是魔所为。
闻佛柔软音,深远甚微妙;
演畅清净法,我心大欢喜。
疑悔永已尽,安住实智中,
我定当作佛,为天人所敬,
转无上法轮,教化诸菩萨。
尔时佛告舍利弗:“吾今于天、人、沙门、婆罗门等大众中说,我昔曾于二万亿佛所,为无上道故,常教化汝,汝亦长夜随我受学,我以方便引导,汝故生我法中。舍利弗!我昔教汝志愿佛道,汝今悉忘,而便自谓已得灭度。我今还欲令汝忆念本愿所行道故,为诸声闻说是大乘经,名《妙法莲华教菩萨法佛所护念》。舍利弗!汝于未来世过无量无边不可思议劫,供养若干千万亿佛,奉持正法,具足菩萨所行之道,当得作佛,号曰华光如来.应供.正遍知.明行足.善逝.世间解.无上士.调御丈夫.天人师.佛.世尊,国名离垢,其土平正,清净严饰,安隐丰乐,天人炽盛,琉璃为地,有八交道,黄金为绳以界其侧,其傍各有七宝行树,常有华果;华光如来,亦以三乘教化众生。舍利弗!彼佛出时虽非恶世,以本愿故说三乘法,其劫名大宝庄严。何故名曰大宝庄严?其国中以菩萨为大宝故。彼诸菩萨无量无边不可思议,算数譬喻所不能及,非佛智力无能知者。若欲行时宝华承足,此诸菩萨非初发意,皆久殖德本,于无量百千万亿佛所,净修梵行,恒为诸佛之所称叹,常修佛慧具大神通,善知一切诸法之门,质直无伪志念坚固,如是菩萨充满其国。舍利弗!华光佛寿十二小劫,除为王子未作佛时,其国人民寿八小劫。华光如来过十二小劫,授坚满菩萨阿耨多罗三藐三菩提记,告诸比丘:“是坚满菩萨次当作佛,号曰华足安行多陀阿伽度.阿罗诃.三藐三佛陀。”其佛国土亦复如是。舍利弗!是华光佛灭度之后,正法住世三十二小劫,像法住世亦三十二小劫。”
尔时世尊,欲重宣此义,而说偈言:
舍利弗来世,成佛普智尊;
号名曰华光,当度无量众。
供养无数佛,具足菩萨行;
十力等功德,证于无上道。
过无量劫已,劫名大宝严;
世界名离垢,清净无瑕秽。
以琉璃为地,金绳界其道;
七宝杂色树,常有花果实。
彼国诸菩萨,志念常坚固;
神通波罗蜜,皆已悉具足。
于无数佛所,善学菩萨道;
如是等大士,华光佛所化。
佛为王子时,弃国舍世荣;
于最末后身,出家成佛道。
华光佛住世,寿十二小劫;
其国人民众,寿命八小劫。
佛灭度之后,正法住于世;
三十二小劫,广度诸众生。
正法灭尽已,像法三十二;
舍利广流布,天人普供养。
华光佛所为,其事皆如是;
其两足圣尊,最胜无伦匹,
彼即是汝身,宜应自欣庆。
尔时四部众,比丘、比丘尼、优婆塞、优婆夷,天、龙、夜叉、乾闼婆、阿修罗、迦楼罗、紧那罗、摩睺罗伽等大众,见舍利弗于佛前得受阿耨多罗三藐三菩提记,心大欢喜踊跃无量,各各脱身所著上衣,以供养佛。释提桓因、梵天王等,与无数天子,亦以天妙衣、天曼陀罗华、摩诃曼陀罗华等,供养于佛,所散天衣,住虚空中而自回转;诸天伎乐百千万种,于虚空中一时俱作,雨众天华,而作是言:“佛昔于波罗奈初转法轮,今乃复转无上最大法轮。”
尔时诸天子,欲重宣此义,而说偈言:
昔于波罗奈,转四谛法轮;
分别说诸法,五众之生灭。
今复转最妙,无上大法轮;
是法甚深奥,少有能信者。
我等从昔来,数闻世尊说;
未曾闻如是,深妙之上法;
世尊说是法,我等皆随喜。
大智舍利弗,今得受尊记;
我等亦如是,必当得作佛。
于一切世间,最尊无有上,
佛道叵思议,方便随宜说。
我所有福业,今世若过世,
及见佛功德,尽回向佛道。
尔时舍利弗白佛言:“世尊!我今无复疑悔,亲于佛前得受阿耨多罗三藐三菩提记,是诸千二百心自在者,昔住学地,佛常教化言:“我法能离生、老、病、死,究竟涅槃。”是学、无学人,亦各自以离我见及有、无见等,谓得涅槃;而今于世尊前,闻所未闻,皆堕疑惑。善哉,世尊!愿为四众说其因缘令离疑悔。”
尔时佛告舍利弗:“我先不言诸佛世尊以种种因缘、譬喻言辞,方便说法,皆为阿耨多罗三藐三菩提耶?是诸所说,皆为化菩萨故。然,舍利弗!今当复以譬喻更明此义,诸有智者以譬喻得解。舍利弗!若国邑、聚落有大长者,其年衰迈,财富无量,多有田宅及诸僮仆;其家广大,唯有一门,多诸人众,一百、二百,乃至五百人,止住其中;堂阁朽故,墙壁颓落,柱根腐败,梁栋倾危,周匝俱时歘然火起焚烧舍宅。长者诸子,若十、二十或至三十,在此宅中。长者见是大火从四面起,即大惊怖而作是念:“我虽能于此所烧之门安隐得出,而诸子等于火宅内乐着嬉戏,不觉、不知、不惊、不怖;火来逼身苦痛切己,心不厌患无求出意。”舍利弗!是长者作是思惟:“我身手有力,当以衣裓若以机案从舍出之。”复更思惟:“是舍唯有一门,而复狭小,诸子幼稚未有所识,恋着戏处,或当堕落为火所烧,我当为说怖畏之事,此舍已烧宜时疾出,无令为火之所烧害。”作是念已,如所思惟具告诸子:“汝等速出。”父虽怜愍善言诱喻,而诸子等乐着嬉戏,不肯信受,不惊、不畏了无出心;亦复不知,何者是火?何者为舍?云何为失?但东西走戏视父而已。
“尔时长者,即作是念:“此舍已为大火所烧,我及诸子若不时出,必为所焚;我今当设方便令诸子等得免斯害。”父知诸子先心各有所好,种种珍玩奇异之物,情必乐着,而告之言:“汝等所可玩好希有难得,汝若不取后必忧悔,如此种种羊车、鹿车、牛车,今在门外可以游戏,汝等于此火宅宜速出来,随汝所欲皆当与汝。”尔时诸子闻父所说珍玩之物,适其愿故心各勇锐,互相推排竞共驰走争出火宅。是时长者见诸子等安隐得出,皆于四衢道中露地而坐,无复障碍,其心泰然欢喜踊跃。时诸子等各白父言:“父先所许玩好之具,羊车、鹿车、牛车愿时赐与。”
“舍利弗!尔时长者,各赐诸子等一大车,其车高广众宝庄校,周匝栏楯四面悬铃,又于其上张设幰盖,亦以珍奇杂宝而严饰之;宝绳交络,垂诸华缨,重敷綩綖安置丹枕;驾以白牛,肤色充洁形体姝好,有大筋力行步平正,其疾如风;又多仆从而侍卫之。所以者何?是大长者财富无量,种种诸藏悉皆充溢,而作是念:“我财物无极,不应以下劣小车与诸子等,今此幼童皆是吾子,爱无偏党,我有如是七宝大车,其数无量,应当等心各各与之,不宜差别。所以者何?以我此物周给一国,犹尚不匮,何况诸子。”是时诸子,各乘大车得未曾有,非本所望。
“舍利弗!于汝意云何?是长者等与诸子珍宝大车,宁有虚妄不?”
舍利弗言:“不也,世尊!是长者但令诸子得免火难,全其躯命非为虚妄。何以故?若全身命,便为已得玩好之具,况复方便于彼火宅而拔济之。世尊!若是长者,乃至不与最小一车,犹不虚妄。何以故?是长者先作是意,我以方便令子得出,以是因缘无虚妄也。何况长者,自知财富无量,欲饶益诸子等与大车。”
佛告舍利弗:“善哉,善哉!如汝所言。舍利弗!如来亦复如是,则为一切世间之父,于诸怖畏、衰恼、忧患、无明闇蔽,永尽无余,而悉成就无量知见力无所畏,有大神力及智慧力,具足方便、智慧波罗蜜,大慈、大悲常无懈惓,恒求善事利益一切,而生三界朽故火宅,为度众生生、老、病、死、忧悲苦恼、愚痴闇蔽三毒之火,教化令得阿耨多罗三藐三菩提;见诸众生为生、老、病、死、忧悲苦恼之所烧煮,亦以五欲财利故,受种种苦;又以贪着追求故,现受众苦,后受地狱、畜生、饿鬼之苦;若生天上及在人间,贫穷困苦、爱别离苦、怨憎会苦,如是等种种诸苦,众生没在其中欢喜游戏,不觉、不知、不惊、不怖,亦不生厌、不求解脱,于此三界火宅东西驰走,虽遭大苦不以为患。
“舍利弗!佛见此已便作是念:“我为众生之父,应拔其苦难,与无量无边佛智慧乐,令其游戏。”舍利弗!如来复作是念:“若我但以神力及智慧力,舍于方便,为诸众生赞如来知见力无所畏者,众生不能以是得度。所以者何?是诸众生,未免生、老、病、死、忧悲苦恼,而为三界火宅所烧,何由能解佛之智慧。”舍利弗!如彼长者虽复身手有力而不用之,但以殷勤方便,免济诸子火宅之难,然后各与珍宝大车;如来亦复如是,虽有力无所畏而不用之,但以智慧方便,于三界火宅拔济众生,为说三乘——声闻、辟支佛、佛乘——而作是言:“汝等莫得乐住三界火宅,勿贪粗弊色、声、香、味、触也,若贪着生爱则为所烧,汝等速出三界,当得三乘声闻、辟支佛、佛乘,我今为汝保任此事,终不虚也,汝等但当勤修精进。”如来以是方便诱进众生。复作是言:“汝等当知此三乘法皆是圣所称叹,自在无系无所依求,乘是三乘,以无漏根、力、觉、道、禅定、解脱、三昧等,而自娱乐,便得无量安隐快乐。”
“舍利弗!若有众生,内有智性,从佛世尊闻法信受,殷勤精进,欲速出三界自求涅槃,是名声闻乘,如彼诸子为求羊车出于火宅。若有众生从佛世尊闻法信受,殷勤精进求自然慧,乐独善寂,深知诸法因缘,是名辟支佛乘,如彼诸子为求鹿车出于火宅。若有众生,从佛世尊闻法信受,勤修精进求一切智、佛智、自然智、无师智,如来知见,力.无所畏,愍念安乐无量众生,利益天人度脱一切,是名大乘菩萨;求此乘故,名为摩诃萨,如彼诸子为求牛车出于火宅。舍利弗!如彼长者见诸子等安隐得出火宅到无畏处,自惟财富无量,等以大车而赐诸子;如来亦复如是,为一切众生之父,若见无量亿千众生以佛教门出三界苦怖畏险道得涅槃乐,如来尔时便作是念:“我有无量无边智慧、力.无畏等诸佛法藏,是诸众生皆是我子,等与大乘,不令有人独得灭度,皆以如来灭度而灭度之,是诸众生脱三界者,悉与诸佛禅定、解脱等娱乐之具,皆是一相一种圣所称叹,能生净妙第一之乐。”舍利弗!如彼长者初以三车诱引诸子,然后但与大车,宝物庄严安隐第一,然彼长者无虚妄之咎。如来亦复如是,无有虚妄,初说三乘引导众生,然后但以大乘而度脱之。何以故?如来有无量智慧、力.无所畏诸法之藏,能与一切众生大乘之法,但不尽能受。舍利弗!以是因缘,当知诸佛方便力故,于一佛乘分别说三。”
佛欲重宣此义,而说偈言:
譬如长者,有一大宅,其宅久故,
而复顿弊,堂舍高危,柱根摧朽,
梁栋倾斜,基陛颓毁,墙壁圯坼,
泥涂𢯯落,覆苦乱坠,椽梠差脱,
周障屈曲,杂秽充遍;有五百人,
止住其中,鸱枭雕鹫,鸟鹊鸠鸽,
蚖蛇蝮蝎,蜈蚣蚰蜒,守宫百足,
狖狸鼷鼠,诸恶虫辈,交横驰走;
屎尿臭处,不净流溢;蜣螂诸虫,
而集其上;狐狼野干,咀齰践蹋,
䶩啮死尸,骨肉狼籍。由是群狗,
竞来搏撮,饥羸慞惶,处处求食,
斗争𪙁掣,嘊喍嗥吠,其舍恐怖,
变状如是。处处皆有,魑魅魍魉,
夜叉恶鬼,食啖人肉。毒虫之属,
诸恶禽兽,孚乳产生,各自藏护。
夜叉竞来,争取食之;食之既饱,
恶心转炽,斗争之声,甚可怖畏;
鸠槃茶鬼,蹲踞土埵,或时离地,
一尺二尺;往返游行,纵逸嬉戏。
捉狗两足,扑令失声,以脚加颈,
怖狗自乐。复有诸鬼,其身长大,
裸形黑瘦,常住其中;发大恶声,
叫呼求食。复有诸鬼,其咽如针;
复有诸鬼,首如牛头;或食人肉,
或复啖狗;头发蓬乱,残害凶险;
饥渴所逼,叫唤驰走。夜叉饿鬼,
诸恶鸟兽;饥急四向,窥看窗牖,
如是诸难,恐畏无量。是朽故宅,
属于一人,其人近出,未久之间,
于后舍宅,欻然火起;四面一时,
其焰俱炽,栋梁椽柱,爆声震裂,
摧折堕落,墙壁崩倒;诸鬼神等,
扬声大叫;雕鹫诸鸟,鸠槃茶等,
周慞惶怖,不能自出;恶兽毒虫,
藏窜孔穴;毗舍阇鬼,亦住其中;
薄福德故,为火所逼,共相残害,
饮血啖肉。野干之属,并已前死;
诸大恶兽,竞来食啖。臭烟熢㶿,
四面充塞;蜈蚣蚰蜒,毒蛇之类,
为火所烧,争走出穴;鸠槃茶鬼,
随取而食。又诸饿鬼,头上火燃;
饥渴热恼,周慞闷走。其宅如是,
甚可怖畏;毒害火灾,众难非一。
是时宅主,在门外立;闻有人言:
汝诸子等,先因游戏,来入此宅,
稚小无知,欢娱乐着。” 长者闻已,
惊入火宅;方宜救济,令无烧害。
告喻诸子,说众患难,恶鬼毒虫,
灾火蔓莚。众苦次第,相续不绝;
毒蛇蚖蝮,及诸夜叉,鸠槃茶鬼,
野干狐狗;雕鹫鸱枭,百足之属;
饥渴恼急,甚可怖畏。此苦难处,
况复大火。诸子无知,虽闻父诲;
犹故乐着,嬉戏不已。是时长者,
而作是念:“诸子如此,益我愁恼。
今此舍宅,无一可乐,而诸子等,
耽湎嬉戏,不受我教,将为火害。
即便思惟,设诸方便,告诸子等:
我有种种,珍玩之具,妙宝好车,
羊车鹿车,大牛之车;今在门外,
汝等出来,吾为汝等,造作此车,
随意所乐,可以游戏。” 诸子闻说,
如此诸车,即时奔竞,驰走而出;
到于空地,离诸苦难。长者见子,
得出火宅,住于四衢,坐师子座。
而自庆言:“我今快乐,此诸子等,
生育甚难,愚小无知,而入险宅;
多诸毒虫,魑魅可畏;大火猛焰,
四面俱起;而此诸子,贪乐嬉戏;
我已救之,令得脱难。是故诸人,
我今快乐。” 尔时诸子,知父安坐,
皆诣父所,而白父言:“愿赐我等,
三种宝车;如前所许:“诸子出来,
当以三车,随汝所欲。” 今正是时,
惟垂给与。” 长者大富,库藏众多,
金银琉璃,砗磲码瑙,以众宝物,
造诸大车;庄校严饰,周匝栏楯,
四面悬铃,金绳交络,真珠罗网,
张施其上;金华诸缨,处处垂下,
众彩杂饰,周匝围绕;柔软缯纩,
以为茵蓐。上妙细㲲,价直千亿,
鲜白净洁,以覆其上。有大白牛,
肥壮多力,形体姝好,以驾宝车;
多诸傧从,而侍卫之;以是妙车,
等赐诸子。诸子是时,欢喜踊跃,
乘是宝车,游于四方,嬉戏快乐,
自在无碍。” 告舍利弗:“我亦如是,
众圣中尊,世间之父;一切众生,
皆是吾子,深着世乐,无有慧心;
三界无安,犹如火宅,众苦充满,
甚可怖畏;常有生老,病死忧患,
如是等火,炽然不息。如来已离,
三界火宅,寂然闲居,安处林野。
今此三界,皆是我有,其中众生,
悉是吾子;而今此处,多诸患难,
唯我一人,能为救护;虽复教诏,
而不信受,于诸欲染,贪着深故;
是以方便,为说三乘,令诸众生,
知三界苦;开示演说,出世间道。
是诸子等,若心决定;具足三明,
及六神通,有得缘觉,不退菩萨;
汝舍利弗! 我为众生,以此譬喻,
说一佛乘;汝等若能,信受是语,
一切皆当,成得佛道。是乘微妙,
清净第一,于诸世间,为无有上;
佛所悦可,一切众生,所应称赞,
供养礼拜;无量亿千,诸力解脱,
禅定智慧,及佛余法,得如是乘,
令诸子等,日夜劫数,常得游戏;
与诸菩萨,及声闻众,乘此宝乘,
直至道场;以是因缘,十方谛求,
更无余乘,除佛方便。” 告舍利弗:
汝诸人等,皆是吾子,我则是父;
汝等累劫,众苦所烧,我皆济拔,
令出三界;我虽先说,汝等灭度,
但尽生死,而实不灭;今所应作,
唯佛智慧。若有菩萨,于是众中;
能一心听,诸佛实法;诸佛世尊,
虽以方便,所化众生,皆是菩萨。
若人小智,深着爱欲;为此等故,
说于苦谛。众生心喜,得未曾有;
佛说苦谛,真实无异。若有众生,
不知苦本,深着苦因,不能暂舍;
为是等故,方便说道,诸苦所因,
贪欲为本。若灭贪欲,无所依止,
灭尽诸苦,名第三谛。为灭谛故,
修行于道,离诸苦缚,名得解脱。
是人于何,而得解脱?但离虚妄,
名为解脱;其实未得,一切解脱。
佛说是人,未实灭度;斯人未得,
无上道故;我意不欲,令至灭度。
我为法王,于法自在;安隐众生,
故现于世。汝舍利弗! 我此法印,
为欲利益,世间故说。在所游方,
勿妄宣传。若有闻者,随喜顶受,
当知是人,阿惟越致。若有信受,
此经法者,是人已曾,见过去佛;
恭敬供养,亦闻是法。若人有能,
信汝所说;则为见我,亦见于汝,
及比丘僧,并诸菩萨。斯《法华经》,
为深智说,浅识闻之,迷惑不解;
一切声闻,及辟支佛,于此经中,
力所不及。汝舍利弗! 尚于此经,
以信得入,况余声闻;其余声闻,
信佛语故,随顺此经,非己智分。
又舍利弗! 憍慢懈怠,计我见者,
莫说此经;凡夫浅识,深着五欲,
闻不能解,亦勿为说。若人不信,
毁谤此经,则断一切,世间佛种;
或复颦蹙,而怀疑惑,汝当听说,
此人罪报。若佛在世,若灭度后,
其有诽谤,如斯经典;见有读诵,
书持经者,轻贱憎嫉,而怀结恨,
此人罪报,汝今复听。其人命终,
入阿鼻狱,具足一劫,劫尽更生,
如是展转,至无数劫;从地狱出,
当堕畜生,若狗野干,其形𩑔瘦,
黧黮疥癞,人所触娆,又复为人,
之所恶贱,常困饥渴,骨肉枯竭;
生受楚毒,死被瓦石,断佛种故,
受斯罪报。若作骆驼,或生驴中,
身常负重,加诸杖捶,但念水草,
余无所知;谤斯经故,获罪如是。
有作野干,来入聚落,身体疥癞,
又无一目,为诸童子,之所打掷,
受诸苦痛,或时致死;于此死已,
更受蟒身,其形长大,五百由旬,
聋騃无足,宛转腹行;为诸小虫,
之所唼食,昼夜受苦,无有休息;
谤斯经故,获罪如是。若得为人,
诸根闇钝,矬陋挛躄,盲聋背伛,
有所言说,人不信受;口气常臭,
鬼魅所著,贫穷下贱,为人所使;
多病痟瘦,无所依怙,虽亲附人,
人不在意;若有所得,寻复忘失,
若修医道,顺方治病;更增他疾,
或复致死;若自有病,无人救疗,
设服良药,而复增剧;若他反逆,
抄劫窃盗,如是等罪,横罗其殃;
如斯罪人,永不见佛,众圣之王,
说法教化。如斯罪人,常生难处;
狂聋心乱,永不闻法,于无数劫,
如恒河沙;生辄聋哑,诸根不具;
常处地狱,如游园观;在余恶道,
如己舍宅;驼驴猪狗,是其行处;
谤斯经故,获罪如是。若得为人,
聋盲喑哑,贫穷诸衰,以自庄严,
水肿干痟,疥癞痈疽,如是等病,
以为衣服;身常臭处,垢秽不净;
深着我见,增益瞋恚;淫欲炽盛,
不择禽兽;谤斯经故,获罪如是。
告舍利弗:“谤斯经者;若说其罪,
穷劫不尽;以是因缘,我故语汝,
无智人中,莫说此经。若有利根,
智慧明了;多闻强识,求佛道者,
如是之人,乃可为说。若人曾见,
亿百千佛,殖诸善本,深心坚固;
如是之人,乃可为说。若人精进,
常修慈心;不惜身命,乃可为说。
若人恭敬,无有异心;离诸凡愚,
独处山泽,如是之人,乃可为说。
又舍利弗! 若见有人,舍恶知识,
亲近善友;如是之人,乃可为说。
若见佛子,持戒清洁,如净明珠,
求大乘经;如是之人,乃可为说。
若人无瞋,质直柔软,常愍一切,
恭敬诸佛;如是之人,乃可为说。
复有佛子,于大众中,以清净心,
种种因缘,譬喻言辞,说法无碍;
如是之人,乃可为说。若有比丘,
为一切智,四方求法,合掌顶受,
但乐受持,大乘经典,乃至不受,
余经一偈;如是之人,乃可为说。
如人至心,求佛舍利,如是求经,
得已顶受,其人不复,志求余经,
亦未曾念,外道典籍;如是之人,
乃可为说。
告舍利弗:“我说是相,求佛道者,
穷劫不尽,如是等人,则能信解;
汝当为说,《妙法华经》。